Parijs

Openbaar vervoerkaarten in Parijs

Hoewel Parijs groot is, liggen de bezienswaardigheden altijd binnen handbereik als je per openbaar vervoer reist. De Parijse metro is snel en efficiënt. Het duurt nooit langer dan een half uur van het ene eindpunt naar het andere. Het enige wat je slecht kunt treffen, is dat je voor het overstappen op een andere lijn soms ver moet lopen om van het ene naar het andere perron te komen. Als je Parijs goed wilt leren kennen, kun je het beste de bus nemen, want dan zie je het meeste. Doe jezelf een plezier en koop je Paris Visite voor onbeperkt gebruik van openbaar vervoer. Voordelig en vooral handig. De kaart voor de zones 1 t/m 3 geeft recht op onbeperkt reizen met het openbaar vervoer in Parijs op alle RATP – bussen, de metro en de RER – snelmetro. De kaart voor de zones 1 t/m 6 geeft tevens recht op vervoer met de RER – snelmetro van en naar de hotels buiten Parijs, Disneyland Resort Paris, Versailles en de luchthavens Orly en Charles de Gaulle. De kaarten voor 2, 3 en 5 dagen gelden voor aaneengesloten dagen. Reis met de Thalys naar Parijs vanaf Amsterdam of Brussel.

Je kan met het vliegtuig, auto, fiets, of met de trein naar Parijs reizen. De auto het de trein zijn het meest populair. Vanuit enkele grote steden zoals Rotterdam en Amsterdam rijdt de hogesnelheidstrein Thalys. In enkele uren kan je in Parijs arriveren. Boek een treinticket wel op tijd omdat de prijzen last minute veelal duurder zijn. Dan zou je wellicht beter met de auto kunnen reizen naar Parijs als dat een mogelijkheid is.

De Lichtstad: De hoofdstad der hoofdsteden

De niet-Parijzenaren beschuldigen Parijs er dikwijls van dat er niet te leven valt. 
Een oordeel dat de invloed van een overal aanwezige hoofdstad weergeeft.

Ondanks de decentralisatie­pogingen beslist Parijs nog steeds over het lot van Frankrijk. Nu de dienstverlenende sector een steeds grotere rol is gaan spelen, heeft Parijs veel van de arbeidersbevolking verloren, maar … heeft als wereldstad aan karakter gewonnen. Ongeveer honderddertig nationaliteiten leven er naast elkaar, en zo bestaat er een Russisch Parijs en een «Chinatown», een Joodse wijk, een wijk met bewoners uit de Maghreb. Hoewel er rivaliteit is tussen de regionale grote steden, duldt de uitstraling van Parijs als nieuws- en cultureel centrum geen enkele vergelijking. Als wereldhoofdstad van de haute couture onderscheidt de stad zich nog steeds op alle terreinen van het modeontwerpen. De monumenten en musea maken Parijs tot de voornaamste toeristische wereldstad en “een van de meest edele versierselen van de wereld” (Montaigne).

BEZIENSWAARDIGHEDEN

Het Centre Georges Pompidou, de Champs-Elysées, het Louvre, het Musée d’Orsay, de Sainte-Chapelle, de Eiffeltoren, de Notre-Dame, Fontainebleau, VersailIes

In het begin was er een eiland…

Aan weerszijden van de Seine, de mooiste boulevard, vertelt Parijs tot in de bijzonderheden twintig eeuwen politieke en culturele geschiedenis.

Op Ile de la Cité, het historisch hart van de hoofdstad, herinnert niets aan de eerste bewoners – de Parisii -, die Lutetia stichtten in de 3e eeuw voor onze jaartelling. Parijs herbergt echter wel twee meesterwerken uit de Middeleeuwen: de Notre Dame en de Sainte Chapelle.

Rondom deze oorspronkelijke kern heeft de stad zich tot in 1930 uitgebreid volgens een concentrisch model. De twintig arrondissementen zijn vooral bestuurlijke eenheden, en Parijs laat zich eerder in wijken verdelen. De scheiding is nog voelbaar tus­sen het Oosten, dat van oudsher een volksbuurt was, en het Westen, waar men de huizen van de welgestelden vindt ook al heeft het de neiging minder scherp te worden. Maar de Seine scheidt echt de dubbele persoonlijkheid van Parijs.

De rechteroever, waar het zakenleven en de handel de boventoon voe­ren, strekt zich uit van de faubourg Saint Antoine tot aan de chique buurt van Passy, en loopt langs het Stadhuis en het palais Garnier. De stad laat verrassende contrasten zien, van de Opera Bastille in de wijk le Marais oftewel van Beaubourg tot aan de place des Vosges. Daar ligt met name de «Triomfweg», die, vanaf de piramide van het Louvre tot aan de Place de l’ Étoile, de Tuilerieėn, place de la Concorde en de Champs Élysées omvat, terwijl aan de horizon de Arche de La Défense zich aftekent.

Op de andere oever zijn het intellectuelen en kunstenaars die de dienst uitmaken. Saint -Germain-des-Prés is het domein van de kunstgalerijen en van de uitgevers, terwijl het in Saint­Michel en het Quartier Latin wemelt van de studenten. In Montparnasse probeert een glazen toren te concurreren met de “oude dame”, de Eiffeltoren, maar deze heeft niets te vrezen: nog steeds blijft ze de Parijse uitdaging symboliseren.

De Eiffeltoren is het symbool van de Franse hoofdstad, hij is gebouwd ter gelegenheid van de Wereldtentoonstelling van Parijs in 1889.